| « جانشینان پیامبر در کتب اهل سنت | پیوست مناظره قسمت ششم. » |
مناظره علمای شیعه و سنی در حضور فرزند آلب ارسلان سلجوقی- قسمت ششم
عالم علوي گفت: يكي از انحرافات و خرافات مورد پذيرش شما اهل سنت آن است كه عقيده داريد خداوند متعال، بندگان را به گناه و معصيت وامي دارد و سپس آنان را به خاطر آن كيفر مي‌دهد!
شيخ عباسي گفت: مگر در قرآن نخوانده‌اي كه خداوند مي‌فرمايد: ﴿وَمَن يُضْلِلِ اللّهُ﴾ و يا ﴿طَبَعَ اللّهُ عَلَى قُلُوبِهِمْ﴾.
علوي: در پاسخ بايد بگويم كه قرآن داراي مجاز و كنايه است و بايد هر يك از آنها را با توجه به اين اصل معنا كنيم و آنها را به معناي حقيقي آن بازگردانيم. اولاً، منظور از «گمراه كردن» در اين آيه آن است كه خداوند انسان كافر و شق را رها مي‌كند و او را مهلت مي‌دهد تا گمراه شود، چنان كه بگوييم: «حكومت، مردم را فاسد كرد»، بدين معنا كه حكومت، مردم را به حال خود رها كرد و به آنان توجهي نكرد تا فاسد شدند. ثانياً، آيا در قرآن نخوانده‌اي كه ﴿ قُلْ إِنَّ اللّهَ لاَ يَأْمُرُ بِالْفَحْشَاء﴾ و﴿إِنَّا هَدَيْنَاهُ السَّبِيلَ إِمَّا شَاكِرًا وَإِمَّا كَفُورًا﴾ ويا ﴿وَهَدَيْنَاهُ النَّجْدَيْنِ﴾؟ ثالثاً، به لحاظ عقلي قابل پذيرش نيست كه خداوند، آدمي را به معصيت فرمان دهد و سپس او را به خاطر آن كيفر نمايد. چنين كاري حتي از يك انسان عادي هم بعيد است، چه رسد به خداوند دادگر و بنلدمرتبه كه از آن چه مشركان و ستمكاران مي‌گويند، بسي فراتر و والاتر است …؟
پادشاه گفت: نه! امكان ندارد كه خداوند، آدمي را به معصيت وادارد و سپس او را به خاطر آن كيفر دهد. اين عين ظلم است و خداوند متعال از ظلم و تباهي منزه است، چنان كه مي‌فرمايد ﴿وَأَنَّ اللَّهَ لَيْسَ بِظَلَّامٍ لِّلْعَبِيدِ﴾. اما گمان نمي‌كنم كه اهل سنت به گفته‌هاي شيخ عباسي معتقد باشند.
سپس رو به وزير كرد و گفت: آيا اهل سنت چنين عقيده‌اي دارند؟
وزير گفت: آري، قول مشهور در ميان اهل سنت همين است.[1]
پادشاه گفت: چگونه موضوعي را كه با عقل در تعارض است، مي‌پذيرند؟
وزير گفت: آنان در توجيه اين عقيده، توضيحات و دلايلي ذكر مي‌كنند…
پادشاه گفت: هر توجيه و استدلالي هم كه داشته باشند، عاقلانه نيست و به عقيده‌ي من، نظر عالم علوي صحيح است و امكان ندارد خداوند كسي را به كفر و معصيت وادار كند و سپس او را به خاطر آن كيفر دهد.
علوي: علاوه بر آن، اهل سنت معتقدند كه پيامبر خدا (ص) در پيامبري خود ترديد داشت.
عباسي: اين يك دروغ آشكار است!
علوي: مگر در كتب حديث شما از قول پيامبر (ص) روايت نشده كه «هر بار كه جبرئيل در آوردن وحي تأخير مي‌كرد، گمان مي‌كردم كه وحي را بر فرزند خطّاب (عمر) نازل كرده است (!!)»؛ در حالي كه قرآن كريم در آيات متعددي بر اين حقيقت تأكيد دارد كه خداوند براي نبوت با پيامبرش، محمد (ص) عهد و پيمان بسته است.
پادشاه رو به وزير كرد و گفت: آيا سخن علوي صحيح است و اين حديث در كتاب‌هاي اهل سنت وجود دارد؟
وزير گفت: آري، در برخي كتاب‌ها چنين آمده است.[2]
پادشاه گفت: اين عين كفر است!
موضوعات: مناظره ها
فرم در حال بارگذاری ...
