یازهرا

در اینجا نظرات شیعه را در مورد بخاری بیان میکنیم و در چند قسمت توضیح میدهیم
1 : نسبتهای ناروایی که بخاری به پیامبر وارد کرده ( اسرائیلیات صحیح بخاری)
2 : بررسی چند حدیث واقعی که بخاری انها را با طبق نظر خود بیان کرده(تدلیس)
3 : نظرات برخی از علمای اهل سنت نسبت به او
4 : بارگاه بخاری و مقایسه ان با بارگاهای امامان معصوم شیعه
5 : خیانتهای علمی بخاری
1 : نسبتهای ناروایی که بخاری به پیامبر وارد کرده
متاسفانه در اینجا چند مطلب را بیان میکنیم که همگی در کتابهای بخاری هستند و زبان هم از بیان ان شرم دارد.
نمونه اول : رسول خدا قرآن را فراموش مي كند:

حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ عُبَيْدِ بْنِ مَيْمُون، أَخْبَرَنَا عِيسَى بْنُ يُونُسَ، عَنْ هِشَام، عَنْ أَبِيهِ، عَنْ عَائِشَةَ رضى الله عنها قَالَتْ سَمِعَ النَّبِيُّ صلى الله عليه وسلم رَجُلاً يَقْرَأُ فِي الْمَسْجِدِ فَقَالَ : رَحِمَهُ اللَّهُ، لَقَدْ أَذْكَرَنِي كَذَا وَكَذَا آيَةً، أَسْقَطْتُهُنَّ مِنْ سُورَةِ كَذَا وَكَذَا

رسول خدا شنيدند كه مردي در مسجد قرآن مي خواند ، پس فرمودند خدا فلاني را رحمت كند ; آيه فلان و فلان از سوره فلان را به ياد من آورد … كه من آن ها را از سوره فلان فراموش كرده بودم !!!
صحيح البخاري ، ج3 ، ص152، ح 2655 ، كتاب الشهادات، ب 11 ، باب شَهَادَةِ الأَعْمَى.

هوش و فراست او
اورده اند : ما شاگردان، احادیث و درس‌هایی که اساتید به ما املا می‌کردند می‌نوشتیم اما بخاری رحمه الله نمی‌نوشت و فقط سماع می‌کرد. شاگردان به صورت طعنه و مسخره به ایشان گفتند: تو در هر صورت وقت خود را ضایع می‌کنی، چرا احادیث را نمی‌نویسی؟ امام رحمه الله خطاب به آنان گفت: نوشته‌هایتان را پیش خود نگه دارید و گوش کنید تا من همه احادیث را برایتان بخوانم. او همه احادیثی را که آنان نوشته بودند که مجموعه آنها پانزده هزار حدیث بود، عینا به همان ترتیبی که استاد بیان کرده بود، از حفظ خواند. شاگردان همه متحیر شدند و حتی در بعضی موارد دفتر‌های خودشان را طبق حفظ امام تصحیح کردند.{ تاریخ بغداد2‌‌‌‌14-15}

سختگیری او در نگارش حدیث
برای این منظور به یک نقل قول اکتفا میکنیم : نقل است که می گویند بعد از یک سفر چند هفته ای به منطقه ای می رسد که گویادرآنجا شخصی حدیثی از پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم روایت می کند بعد که نزد شخص حاضر می شود ، می بیند که اوشتری دارد که رَم کرده و فرد دامن خود را تکان می داد تا شتر به خیال اینکه در دامن او علف هست جلو بیاید و او را بگیرد .
امام بخاری که این صحنه را می بیند بر می گردد ، شخص او را صدا می زند که چه کار داشتی او در جواب می فرماید : من مسافت طولانی را آمدم تا حدیثی را که تو روایت می کنی از تویاد بگیرم اما می بینم کسی که برای رام کردن حیوانی متوسل به فریب می شود هیچ ضمانتی نیست که حدیث پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم صحیح نقل کند !

خاری و کتاب صحیحش را بهتر بشناسیم
با عرض سلام خدمت دوستان
در این پست سعی شده است نگاهی اجمالی به صحیح بخاری و شخص نویسنده ان محمد بخاری شود.در کتابهای بخاری احادیث و داستانهای دروغی از بخاری نقل شده است که اگر مرد مسلمان با شنیدن این خزعبلات از قصه بمیرد رواست.
در مورد کتابهای بخاری برادران اهل سنت نظرات جالبی دارند ؛ که به بعضی از انها اشاره میشود
1 – تمامی مطالب او درست میباشد و بعد از قران درسترین کتاب است.
2 – تحقیق و تفحث در کتابهای بخاری بدعت میباشد .
3- کتب بخاری را مساوی با سنت رسول خدا قرار میدهند و میگویند که هرکس به احادیث او عمل نکند ، به سنت پیامبر عمل نکرده است

در ابتدا چندین مطلب از برادران اهل سنت نسبت به او بیان میکنیم و سپس احادیثی را که او به دروغ بر پیامبر بسته است را مورد بازبینی قرار میدهیم و سپس نظرات بعضی از علمای اهل سنت را در رابطه با او بررسی میکنیم.
مطالب زیر به نقل از برادران اهل سنت است.
در سبب تالیف کتاب
بخاری میگوید :یک مرتبه پیامبر اکرم صلی‌الله‌علیه‌وسلم را به خواب دیدم که کنارایشان نشسته ام و با بادبزنی مگس ها را از روی مبارک ایشان دور می کردم.
معبران خواب، تعبیر کردند که «أنت تذب عنه الکذب» یعنی تو احادیث کذب و دروغینی که به آن‌حضرت نسبت داده می‌شوند را دفع می کنی. همین خواب، باعث و مشوق من درتالیف این کتاب گردید.(البته نمونه هایی از نظرات او را راجع به پیامبر خواهیم اورد و نتیجه گیری با شما)

مناظره علمای شیعه و سنی در حضور فرزند آلب ارسلان سلجوقی- قسمت نهم
مناظره‌ي روز دوم

شيخ عباسي: شيعيان، خلافت سه خليفه‌ي نخست را قبول ندارند و اين عقيده‌ي آنان نادرست است، زيرا اگر آنان مومن نبودند، چرا پيامبر خدا با دخترانشان ازدواج كرد و دختران خويش را به عقد آنان درآورد؟

عالم علوي: شيعيان عقيده دارند كه آن سه نفر قلباً مؤمن نبودند، اما در ظاهر و به زبان، خود را مؤمن نشان مي‌دادند؛ و پيامبر اكرم نيز اسلام آوردن هر كس را كه شهادتين را بر زبان جاري مي‌كرد، مي‌پذيرفتند و با آنان همچون ديگر مسلمانان رفتار مي‌كردند، حتي اگر آنها ايمان قلبي نداشته و منافق باشند. ازدواج پيامبر (ص) با دختران آنها نيز و ازدواج آنان با دختران پيامبر نيز پيرو همين قاعده بوده است.

عباسي: به چه دليل مي‌گويي كه ابوبكر ايمان نداشت؟

علوي: دراين باره دلايل قطعي ومتعددي وجود دارد، از جمله آن كه وي در موارد بسياري به پيامبر خدا (ص) خيانت ورزيد، يكي از آن موارد، همراهي نكردن با لشكر اسامه و سرپيچي از فرمان رسول خدا در اين باره بود. قرآن كريم نيز كساني را كه با فرمان رسول الله (ص) مخالفت كنند، جزء مؤمنان به شمار نمي‌آورد و مي‌فرمايد: ﴿فلا و ربك … تسليماً﴾[1]

پس ابوبكر نيز از فرمان رسول خدا سرپيچي كرده و جزء مصاديق اين آيه‌ي شريفه محسوب مي‌شود.

از سوي ديگر، پيامبر خدا (ص) كساني را كه برخلاف فرمان وي، از همراهي با لشكر اسامه سرباز زدند، لعنت كرده است. آيا رسول خدا (ص)، مؤمنان را لعنت مي‌كند؟![2]

پادشاه گفت: پس گفته‌ي علوي صحيح است و او مؤمن نبوده است!

وزير گفت: اهل سنت درباره‌ي همراهي نكردن آنان با لشكر اسامه، توجيهاتي دارند..

پادشاه گفت: آيا توجيهات مي‌تواند كارهاي ناروا را موّجه كند؟ اگر باب بهانه‌جويي و توجيه گشوده شود، هر شخص مجرم و خطاكاري مي‌تواند براي خطاي خود توجيهي بياورد، مثلاً سارق مي‌گويد: به خاطر فقر، سرقت كردم؛ و يا شارب خمر مي‌گويد: به علت مشكلات و غصه‌هاي بسيار، شرب خمر انجام دادم. به همين ترتيب، هر كس گناهي انجام دهد، توجيهي براي كار خود مي‌تراشند و نظام اجتماعي مختل مي‌گردد و مردم براي ارتكاب گناه و معصيت، گستاخ مي‌شوند. نه، نه! توجيه فايده‌اي ندارد!

با شنيدن اين سخنان، چهره‌ي شيخ عباسي سرخ شد و درمانده گشت. نمي‌دانست چه بگويد…

منبع: مناظرات علمای شیعه و سنی

] . به پروردگارت سوگند كه آنان ايمان نخواهند آورد، مگر آن كه در موارد اختلاف ميان خود، تو را به داوري گيرند و بي‌آن كه در ضميرشان رنجشي احساس كنند، داوري ات را بپذيرند و سر تسليم فرود آورند.

[2] . اين روايت در الملل و النحل شهرستاني، ج 1، ص 23 آمده است. شواهد بسياري وجود دارد كه نشان مي‌دهد برخي از اصحاب، نه تنها فرمان رسول خدا مبني بر همراهي با لشكر اسامه را ناديده گرفتند، بلكه نسبت به فرماندهي اسامه نيز اعتراض كردند، به گونه‌اي كه وقتي رسول خدا (ص) رحلت فرمود، لشكر هنوز از مدينه خارج نشده بود. پيامبر اكرم(ص) بسياري از بزرگان اصحاب، و از آن جمله ابوبكر وعمر را فرمان داده بود كه به لشكر اسامه بپيوندند وتنها امام علي و چند تن ديگر از صحابه را در كنار خود باقي گذاشتند و اين نكته بيانگر آن است كه فرستادن لشكر اسامه به خارج از مدينه، دلايل ديگري غير از اهداف نظامي در بر داشته است. آنچه اين احتمال را تقويت مي‌كند آن است كه اسامه، تنها هفده سال داشت وپيش از آن هيچ گاه فرماندهي لشكر را تجربه نكرده بود واز نظر عقلي قابل قبول نيست كه رسول خدا (ص) چنين سپاهي را در آن شرايط به جنگ روم بفرستد. براي آگاهي از جزييات ماجراي لشكر اسامه، ر.ك: طبقات ابن سعد، ج 2، ص 191؛ صحيح بخاري، باب مرض النبي و وفاته وباب بعث اسامه؛ سيره‌ي ابن هشام وديگر كتب تاريخي؛ و نيز كتاب السيف والسياسه، نوشته‌ي صالح الورداني.

2. ابن حجر عقلاني گويد:«لشكر اسامه دو روز پيش از رحلت پيامبر(ص) آماده‌ي خروج از مدينه گرديد ومردم براي نبرد با روم مهيا شدند. برخي از بزرگان مهاجرين وانصار، از جمله ابوبكر و عمر و ابو عبيده وسعد و سعيد و قتاده نيز جزء آنان بودند. وقتي بيماري رسول خدا شدت گرفت، فرمود: لشكر اسامه را روانه كنيد.. اما عده‌اي مخالفت ورزيدند..»

ابن تيميه، وجود ابوبكر و عمر را در ميان لشكر اسامه نفي كرده است، اما ابن حجر با ذكر ادامه پاورقي