یازهرا

هوش و فراست او
اورده اند : ما شاگردان، احادیث و درس‌هایی که اساتید به ما املا می‌کردند می‌نوشتیم اما بخاری رحمه الله نمی‌نوشت و فقط سماع می‌کرد. شاگردان به صورت طعنه و مسخره به ایشان گفتند: تو در هر صورت وقت خود را ضایع می‌کنی، چرا احادیث را نمی‌نویسی؟ امام رحمه الله خطاب به آنان گفت: نوشته‌هایتان را پیش خود نگه دارید و گوش کنید تا من همه احادیث را برایتان بخوانم. او همه احادیثی را که آنان نوشته بودند که مجموعه آنها پانزده هزار حدیث بود، عینا به همان ترتیبی که استاد بیان کرده بود، از حفظ خواند. شاگردان همه متحیر شدند و حتی در بعضی موارد دفتر‌های خودشان را طبق حفظ امام تصحیح کردند.{ تاریخ بغداد2‌‌‌‌14-15}

سختگیری او در نگارش حدیث
برای این منظور به یک نقل قول اکتفا میکنیم : نقل است که می گویند بعد از یک سفر چند هفته ای به منطقه ای می رسد که گویادرآنجا شخصی حدیثی از پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم روایت می کند بعد که نزد شخص حاضر می شود ، می بیند که اوشتری دارد که رَم کرده و فرد دامن خود را تکان می داد تا شتر به خیال اینکه در دامن او علف هست جلو بیاید و او را بگیرد .
امام بخاری که این صحنه را می بیند بر می گردد ، شخص او را صدا می زند که چه کار داشتی او در جواب می فرماید : من مسافت طولانی را آمدم تا حدیثی را که تو روایت می کنی از تویاد بگیرم اما می بینم کسی که برای رام کردن حیوانی متوسل به فریب می شود هیچ ضمانتی نیست که حدیث پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم صحیح نقل کند !