مناظره علمای شیعه و سنی در حضور فرزند آلب ارسلان سلجوقی- قسمت هفتم
علوي ادامه داد: علاوه بر اين، اهل سنت در كتاب‌هاي خود روايت كرده‌اند كه رسول خدا(ص) عايشه را بر دوش خود مي‌گرفت و به تماشاي نوازندگان و دف نوازان مي‌رفت [!]. آيا چنين عملي در شأن رسول خدا است.

عباسي: چه اشكالي دارد؟

علوي: آيا تو ـ كه يك فرد عادي هستي ـ چنين كاري را انجام مي‌دهي؟ آيا همسرت را بر دوش مي‌گيري و به تماشاي نوازندگان ساز و دف و مي‌نشيني؟

پادشاه گفت: هر كس كه ذره‌اي حيا و غيرت داشته باشد، چنين نمي‌كند، چه رسد به رسول خدا كه تجسم حيا و غيرت و ايمان است. آيا به راستي چنين مطالبي در كتب اهل سنت آمده است؟

وزير گفت: آري، در برخي كتاب‌ها چنين آمده است.[1]

پادشاه گفت: چگونه ايمان آوريم به پيامبري كه در نبوت خود ترديد داشته است؟

شيخ عباسي گفت: بايد اين روايات را توجيه و تفسير كرد.

علوي: پس به نظر شما اين روايات صحت دارد؟ ديدي جناب پادشاه؟ ملاحظه كرديد كه اهل سنت اين قبيل خرافات و خزعبلات را باور دارند ..

عباسي: كدام خرافات و خزعبلات؟ منظورت چيست؟

علوي: گفتم كه، بنا بر عقايد شما اهل سنت:

1. خداوند مانند انسان‌ها داراي دست و پا است و حركت و سكون دارد.

2. قرآن كريم تحريف شده و آياتي از آن كاسته يا بدان افزوده شده است.

3. پيامبر خدا (ص) كارهايي را انجام مي‌داد كه حتي افراد معمولي آن را انجام نمي‌دهند، مانند اين كه عايشه را بر دوش مي‌گرفت و بيرون مي‌رفت.

4. پيامبر خدا (ص) در پيامبري خود ترديد داشت.

همچنين بيان كرديم كه:

1. كساني كه پيش از علي بن ابي طالب به خلافت رسيدند، با زور و شمشير حاكم شدند و مشروعيت نداشتند.